Bewertung: 5 / 5

Stern aktivStern aktivStern aktivStern aktivStern aktiv
 

Schneemann, leven Schneemann, Du sühs suh herrlich uss,

Du mähs uns suh en Freud, dat ich et sahren muss.

Deck un wies un rund, wat für ´ne staatse Jung

trotz dat et issekalt es, wills Du nit en d´r Sunn.

Du sühs suh fründlich uss un Dinge Hot wor secher dür?

Ding lange, orangene Nas, die steiht schun janz schön vür.

Du bes de einzige Käl met schwatze Zäng, der ich kennne

mich stührt dat wigger nit, söns deiht och keener schänge.

´Ne Bessem en d´r Hand, deihs Du de Strosse fäge,

wenn mer uns dann am Ovend en et Bettche läje?

Du lachs mich fründlich an, kom ich de Dür eruss,

kann nit lang met Dir schwade, weil ich zur Arbeit muss.

Bes bei jeder Schneeballschlacht un suh manche Stropp,

wirf Dir vür Üvvermoot, ´ne Schneeball an d´r Kopp.

De Pänz em Kinderware, die halden bei Dir an

seh machen grusse Aure un luren Dich jähn an.

Wie jähn dät ich em Sommer met Dir spaziere jon

doch doh häs Du keen Loß drop, dat muss mer joh verstonn.

Schun noh eh paar Dach hats Du vun unserem Hätz eh Stöck

eines Morjens bes Du fott, Bessem, Hot, Nas un Zäng, läs Du uns zohröck.

November 2015 – B.Kox