Sean 2 (Mer läuf de Zick dovun)
- Details
- Zugriffe: 6
Als Baby han ich Dich en minge Ärm jelaht
schun dohmols häs Du mir wor et lang jeiht jesaht.
Vür Selbstbewustsein nur suh jestrotz
un mer dann ob et wieße Hemp jekotz.
Tausendmol Laterne, St.Martin un Juter Mond jesunge
bis Du dann endlich en d´r Schlof jefunge.
Dann lierts Du laufe, et jing janz schnell,
Schritt vür Schritt koms Du vun d´r Stell.
En de Köch häs Du ob alle Pött mem Kochlöffel eröm jeklopp
un anschliessen alles en d´r Spöhlmaschin jestop.
Uss nem Ungersetzer für ene große Kessel
bautes Du met Dinger Autos eh Karussel.
Du fings an zoh danze, nix maahts Du verkiert
vun Michael Jackson jeden Danz enstudiert.
Du häs Ding eijene Wöder kreiert
un ich han dohbei vell jeliert.
Eh Täschedoch heß bei Dir Nasedoch wie wor,
Klopapier heß einfach Popapier, janz klor.
Einfach un logisch, Du bes schun ene tolle Jung,
Du häs nit nur et Hätz, Du häs och de Kopp ob d´r Zung.
Kinderjaade, Grundschol, et jing esuh flöck,
ich lure immer noch jän zohröck.
Jetz steiht vür mir ene Labes, bal jrößer als ich,
ich kann nur noch staune un fass es nicht.
Ich wöd am levvste immer jet met Dir dun,
ich han dat Jeföhl, mer läuf de Zick dovun.
Ävver mer ston nit mieh janz bovve ob Dinger List,
weil Du Dich immer öfter met Dinger Früngde triffs.
Der Avstand weiht jrößer, suh es nunmohl et Levve,
Ich jenesse jede Sekund un wöt alles dofür jevve.
Januar 2025 – B.Kox